Door de toenemende verstedelijking kan het water steeds minder in de bodem dringen. Dit gegeven speelt een belangrijke rol in het proces dat ertoe leidt dat een rivier buiten zijn oevers treedt. Bij het zoeken naar oplossingen voor dit probleem is in het verleden vooral gedacht in termen van dijk, dam, kanalisering, overwelving, ... Maar ook de natuurlijke systemen kunnen een belangrijke rol spelen in de regeling van de waterafvoer, om nog maar te zwijgen over hun ontegenzeglijk ecologische voordeel.

Deze natuurlijke maatregelen voor waterretentie maken deel uit van wat we algemeen 'groene infrastructuur' noemen. In 2013 heeft de interesse voor deze groene infrastructuur zich op Europees niveau duidelijk laten voelen. Op 6 mei 2013 was er de publicatie van de Mededeling over groene infrastructuur waarin de rol van deze natuurlijke maatregelen wordt uitgelegd en waarin de Europese Commissie ervoor pleit deze maatregelen tegen 2015 te laten opnemen in de tweede generatie stroomgebiedbeheerplannen (met name de Overstromingsrisicobeheerplannen komen er in voor).

De voordelen die de groene infrastructuur met zich meebrengt zijn niet te onderschatten en zijn goed uitgelegd in de Mededeling over groene infrastructuur.

Tijdelijk overstromingsgebied (TOG) van de Lietensbeek gevuld met overstromingswater uit de waterloop © Enghien - Edingen. Dit TOG is tegelijkertijd zowel een gebied voor wateropvang, als een plaats voor meer biodiversiteit, pedagogische acties en ter observatie van het natuurlijk milieu.

Bron(nen): Karine Thollier, "Inondations, quelles solutions?",
Fédération Inter-Environnement Wallonie, 16/01/2014 >>


Terug naar de inhoudsopgave >>