Het project van de Kaaien van de Basse-Deûle, dat het stadsbestuur in zijn programma heeft opgenomen, vormt een eerste fase van het ‘Plan Bleu lillois’

Met het ‘Plan Bleu lillois’ (Blauw Rijselplan) wil de stad weer aanknopen met een niet zo lang vervlogen verleden. De rivierarm van de Basse-Deûle (Beneden-Deule) die het traject van de huidige avenue du Peuple Belge volgde, werd geleidelijk gedempt tussen 1930 en 1960. Het huidig project heeft tot doel opnieuw een echt kanaal te graven over een lengte van 350m om de arm van Basse-Deûle bevaarbaar te maken en alle aanpalende openbare ruimten herin te richten om de omgevingskwaliteit te verbeteren. De arm van de Basse-Deûle die door de naburige steden La Madeleine en Saint-André stroomt, zal worden uitgebaggerd en alle oevers zullen worden gerenoveerd over een lengte van 700m.

‘Het water, herontdekte rijkdom van de metropool’ Dit renovatie- en herwaarderingsproject van de vroegere kanalen van het oude Rijsel wil het stadscentrum verbinden met de Eurometropool en Noordwest-Europa via het waterwegennetwerk en tegelijkertijd het stedelijk, architecturaal en landschappelijk erfgoed opwaarderen.

De Kaaien van de Basse-Deûle zullen op die manier toelaten om voetgangerstrajecten aan te leggen en de aantrekkelijkheid van de betrokken sites te verhogen door ze te verbinden met het dynamische stadscentrum, terwijl tegelijkertijd de biodiversiteit in de stad wordt bevorderd.

Tegen 2015 zullen stedelijke pendelboten en kleine plezierbootjes de opengelegde avenue du Peuple Belge kunnen oversteken, langs het Hospice général (het godshuis, waar vandaag het administratief instituut van de ondernemingen (Institut d’Administration des Entreprises, I.A.E.) is ondergebracht), om zo de rivierarm van de Basse-Deûle en vervolgens het Kanaal Seine-Noord Europa (voor schepen met grote tonnenmaat) te bereiken.



Het ‘Plan Bleu de Lille Métropole’, waarvan het ‘Plan Bleu lillois’ een onderdeel is, wil tegen 2020-2030 een echt netwerk van kanalen en jachthavens ontwikkelen die de herinrichting van de metropool zullen structureren. De andere doelstellingen van het plan zijn:

• een ecologisch en duurzaam beheer vastleggen voor de waterlopen, voor de waterzuivering en voor de verwerking van het verontreinigd baggerslib
• de socio-economische ontwikkeling en de internationale uitstraling bevorderen via het riviertoerisme
• de directe omgeving van de waterwegen herwaarderen om zachte verbindingen en biologische corridors te creëren.

Het project om een deel van de avenue du Peuple Belge terug open te leggen werd reeds gestart. De eerste haalbaarheidsstudies werden beëindigd en de bodemonderzoeken van de terreinen langs de vroegere kanalen van de oude Rijselse stadskern werden aangevat. Het plan dat tenslotte werd weerhouden zou in de loop van de maand mei 2011 moeten gekend geweest zijn. Uit recente informatie blijkt echter dat het hele project omwille van besparingsmaatregelen wordt uitgesteld tot 2015 (het mandaat van 2014).

Er heerst ook geen eensgezindheid over dit project binnen de Rijselse bevolking. De tegenstanders wijzen vooral op de hoge kosten: 46,7 miljoen euro. De voorstanders van deze ‘terugkeer naar de patrimoniale identiteit van de stad’ antwoorden dat het project langs verschillende wegen zal worden gefinancierd en dat deze waterweg in het hartje van de oude stad, naast zijn onbetwistbare toeristische aantrekkingskracht, een bijkomende as voor personenvervoer zal zijn. Een kostbare troef in een tijd waar wordt gezocht naar alternatieven voor de auto!

‘Onze stad is uit het water geboren’ stelt Eric Quiquet, groene schepen op het stadhuis.





Quai de la Basse-Deûle in het begin van de 20ste eeuw en vandaag (avenue du Peuple Belge).

Een ander initiatief ondersteund door de Rijselse Metropool is de wedergeboorte van de dode arm van de Marque, een zijrivier van de Deûle. De burgemeesters van de betrokken gemeenten Croix, Wasquehal en Villeneuve d’Ascq hebben beslist om hun krachten te bundelen. Een baanbrekend project staat op stapel: micro-organismen invoeren die bijdragen tot slibafbraak en regelmatig het riet maaien dat zo het zelfzuiverend vermogen van de waterloop bevordert.
Het zal drie jaar duren vooraleer de site opnieuw aangenaam leefbaar wordt, maar dan kunnen er woningen gebouwd worden, gericht naar een waterloop die niet bestemd is voor de binnenvaart, maar waar het biologisch evenwicht fauna en flora zal doen herleven.



Langs de oevers van de Marque wordt veel gewandeld. Maar de waterloop is vervuild...

Anita Villers, EDA

Terug naar de inhoudsopgave >>